امروزه تکنولوژی پیوسته در حال توسعه است و فناوری واقعیت مجازی (VR) جایگاه ویژه ای را در فرهنگ معاصر به دست می آورد. واقعیت مجازی یک نوع فناوری است که محیطی مجازی را در جلوی چشمان کاربر قرار می دهد و براساس حرکت سر و بدن با محیط مجازی تعامل برقرار می کند. به عبارت دیگر هنگامی که یک فرد هدست واقعیت مجازی را بر روی سر خود نصب می کند، در جلوی چشمان خود محیطی را مشاهده می کند که براساس تغییر موقعیت بدنش تغییر می کند و ذهن انسان پس از مدتی می پذیرد که در یک محیط واقعی قرار گرفته است.
امروزه برندها به دنبال بالفعل کردن پتانسیل واقعیت مجازی برای ایجاد یک تجربه بازاریابی فراگیر هستند. واقعیت مجازی به سرعت وارد صنعت بازاریابی شده است و برندها آن را بکار می برند تا سطح آگاهی را افزایش دهند، تعامل بیشتری برقرار کرده و بر تجربه مشتری بیافزایند. با استفاده از این پلتفرم ها، برندها در حال شناسایی فرصتهایی هستند که به مصرف کنندگان تجربه ی سیاحتی حسی را بدهند و به غنی سازی برند خود بپردازند. تخمین زده می شود در سال ۲۰۱۸، ۱۷۱ میلیون کاربر واقعیت مجازی داریم در حالی که در سال ۲۰۱۴، تنها ۲۰۰۰۰۰ نفر بودند. این افزایش علاقه، باعث شده است که برندهای مختلف بصورت محرمانه کار با فناوری واقعیت مجازی را آغاز کنند. اگرچه استفاده از آن هنوز در مراحل اولیه است، اما برخی نمونه های بسیار خوبی از برند هایی که برای استراتژی بازاریابی خود از آن بهره گرفته اند، وجود دارد.
شگفت آور نیست که "سامسونگ" نیز به عنوان یک سازنده هدست واقعیت مجازی، از واقعیت مجازی برای بازاریابی استفاده می کند. در فروشگاه های سامسونگ از این تکنولوژی برای افزایش تعامل و فروش هدست های واقعیت مجازی به عنوان یک تست و تجربه برای بازدیدکنندگان، استفاده می شود و آنان را برای خرید آماده می کند. "هتل های ماریوت" در صنعت گردشگری و سفر، از پیشگامان استفاده از واقعیت مجازی هستند. برند کفش "تامز" نیز، با استفاده از فناوری واقعیت مجازی، پیام برندسازی خود را که بر تاثیرگذاری بر جهان متمرکز است، ارائه می دهد. بازدید از فروشگاه تامز در کالیفرنیا به برای بازدیدکنندگانش این امکان را فراهم می آورد تا بطور زنده اهداء کفش به آمریکای مرکزی را تجربه کند. یک صندلی واقعیت مجازی، به طور مستقیم به مشتریان نشان می دهد که چگونه هر زمان که یک فروش جدید رخ می دهد، شرکت به اهداء یک کفش می پردازد. و همچنین برند"تاپ شاپ" درصنعت پوشاک تجربه واقعیت مجازی را برای بازدیدکنندگانش به اجرا درآورده است. در صنعت اتومبیل سازی نیز از برند "ولوو" که تست مجازی رانندگی را ایجاد کرد، می توان نام برد.
ممکن است این پرسش مطرح شود که آیا مصرف کنندگان آماده اند تا واقعیت مجازی را بپذیرند؟
برای پاسخ به این پرسش باید بدانیم که مصرف کنندگان همیشه برای تجربیات جدید، خصوصا تجربیاتی که برای آنها جذاب هستند آماده اند. در این راستا، این فناوری مجازی مطمئنا می تواند به یک استراتژی بازاریابی برند تبدیل شود.
با این حال، سرمایه گذاری در این فن آوری برای هر موقعیت و موردی توجیه پذیر نیست، چرا که همه برندها هدف مشخصی ندارند که بخواهند با واقعیت مجازی به آن دست یابند. در حال حاضر، استفاده از واقعیت مجازی برای ایجاد یک تجربه خاص، چیزی است که برای برندهای خاص (مانند برندهای مسافرتی یا اتومبیل) به خوبی کار می کند اما ممکن است برای دیگر برندها (مانند برند لوازم التحریر یا برندهای بهداشتی و درمانی ) مناسب نباشد. البته این بدان معنا نیست که برندهایی با ایده های خلاقانه نباید از واقعیت مجازی در بازاریابی خود استفاده کنند ولی باید توجه داشته باشند که استفاده از این فناوری باید مناسب و مرتبط باشد نه اینکه توسط مصرف کنندگان غیرقابل درک باشد. براساس گزارش موسسه تحقیقاتی "فارستر" 42% از بزرگسالان آمریکایی، چیزی از واقعیت مجازی نشنیده اند و ۴۶% هم نمی توانند درک کنند که چگونه می تواند واقعیت مجازی جزئی از زندگی آنها شود. بنابراین پذیرش تکنولوژی واقعیت مجازی از سوی مصرف کنندگان کلید موفقیت آن است که می تواند به عنوان یک ابزار بازاریابی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گیرد.
نویسنده: پریسا نظامی
دانشجوی دکتری مدیریت رسانه
